به گزارش مشرق، پیروزی انقلاب اسلامی ایران در حدود ۴۰ سال پیش موجب بازگشایی صفحه نوینی در عرصه تحولات منطقه‌ای و حتی بین‌المللی گشت. جمهوری اسلامی ایران از بدو تشکیل حکومت اسلامی تمام تلاش خود را برای ایجاد وحدت میان کشورهای جهان اسلام و برقراری صلح و ثبات دائم در سراسر منطقه به کار بست.
همین مسأله موجب شد تا انقلاب اسلامی تنها به پدیده‌ای محصور در مرزهای ایران باقی نماند و صدای آن به گوش دیگر دولت‌ها و ملت‌ها در سراسر جهان نیز برسد؛ به گونه‌ای که امروز بسیاری از ناظران سیاسی بر این باورند که رهایی ملت‌های تحت سلطه رژیم‌های دیکتاتوری عملا با پیاده‌سازی الگوی انقلاب اسلامی ایران میسر است.
ببینید:
با تمامی این‌ها، اکنون که بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی سپری می‌شود، بوق‌های تبلیغاتی و بنگاه‌های خبری وابسته به محور عبری ـ عربی ـ غربی تلاش می‌کنند با انتشار سخنان کذب و اخبار جعلی، افکار عمومی منطقه و جهان را از تحقق سلسله دستاوردهای گسترده و ارزشمند توسط جمهوری اسلامی ایران، منحرف سازند.
به عنوان نمونه، آن‌ها این ادعای واهی را مطرح می‌کنند که ایران مایه تفرقه‌افکنی میان شیعه و سنی بوده است. این ادعای مضحک درحالی است که نگاهی گذرا به سیاست‌های سال‌های نه‌چندان دور جمهوری اسلامی ایران نشانگر آن است که عمده کمک‌های تهران به اهل تسنن در کشورهای مختلف تعلق گرفته است و جمهوری اسلامی هیچگاه در راستای ستیزه‌جویی با پیروان تسنن گام برنداشته است.
ارائه انواع کمک‌های معنوی، مادی و ... به مردم مظلوم فلسطین که از اهل تسنن هستند تنها گوشه‌ای از سیاست‌های جمهوری اسلامی در حمایت از سنی‌ها محسوب می‌شود. ایستادگی در کنار دولت سوریه و حمایت از ملت سوریه که اغلبیت آن‌ها را اهل تسنن تشکیل می‌دهند نیز خود مؤید این مسأله است که جمهوری اسلامی همواره قائل به وحدت میان تشیع و تسنن بوده و هست. برگزاری کنفرانس‌های وحدت اسلامی و همچنین حرام دانستن اهانت به شخصیت‌های برجسته اهل تسنن ازجمله دیگر مواردی است که نشان می‌دهد القاءات رسانه‌ها و بوقچی‌های بیگانه درخصوص تفرقه‌افکنی تهران چیزی بیش از یک دروغ بزرگ نیست.
یکی دیگر از ادعاهای دیگری که در رسانههای بیگانه علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح می‌شود، ادعای حمایت از تروریسم است؛ ادعایی که البته مطرح کنندگان آن دلیل، سند و مدرک متقنی در اثباتش ارائه نکرده‌اند. در واقع، ریشه این اتهام‌زنی بی‌پایه‌واساس به تحریف تعریف از واژه تروریسم در قاموس بیگانگان بازمی‌گردد، بدین‌ترتیب که آن‌ها دفاع هر گروه، حزب، جریان و سازمانی از استقلال و تمامیت ارضی خود را مصداق بارز تروریسم می‌پندارند و بر این باورند که هر گروهی مانع از دراز شدن دست چپاولگریِ راهزنانِ بین‌المللی به خاک خود شود، تروریست به شمار می‌رود.
این درحالی است که تعریف جمهوری اسلامی از تروریسم در غارتگری، چپاولگری، تجاوز به حاکمیت ملی کشورها، دست‌اندازی به ثروت‌ها و منابع طبیعی ملت‌ها و ستاندن جان انسان‌های بی‌دفاع و بی‌گناه، خلاصه می‌شود.
جمهوری اسلامی ایران در همین مسیر، همواره با گروه‌های تروریستی مختلفی ازجمله القاعده و داعش مبارزه کرده است و به فضل همین مبارزات و جهادها بوده که امروز خطر داعش نه تنها از کشورهای منطقه که از کشورهای جهان دور شده است. به عنوان نمونه، در لبنان، جمهوری اسلامی ایران همواره از گروه‌های مقاومت در این کشور به ویژه حزب الله حمایت به عمل آورده است؛ گروهی که نه تنها در عرصه نظامی که در دیگر عرصه ها همچون سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و ... سرمنشأ برکات فراوانی برای مردم لبنان بوده است و محبوبیت روزافزونی در این کشور کسب کرده است.
در سوریه و عراق نیز حمایت های گسترده جمهوری اسلامی ایران موجب شد تا تروریست‌های تکفیری داعش که سودای برقراری خلافت به اصطلاح اسلامی را در سر می‌پروراندند، به زباله‌دان تاریخ پیوسته و از صحنه وجود محو شوند؛ مگر دسته‌ای اندک از آن‌ها که در خفا و ترس و وحشت به زندگی ادامه می‌دهند و مرگ را هر لحظه در کمین خود می‌بینند.
در یمن نیز موضع صریح جمهوری اسلامی ایران بر حمایت از گروه‌های مقاومت و مخالفت با تداوم تجاوزگری مبتنی است و لذا واضح است که ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی برخلاف مواضع متناقض و سیاست‌های دوگانه آمریکا و غرب، همواره مواضعی ثابت، اصولی و بدون تغییر در قبال تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی اتخاذ کرده است.
همین سیاست‌های متوازن و مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در طول قریب به ۴۰ سال گذشته بوده است که موجب شده تا آمریکایی‌ها و غربی‌ها و بوق‌های تبلیغاتی و رسانههای آن‌ها موجی از ایران‌هراسی را در سطح منطقه و فراتر از آن به راه اندازند. آن‌ها از این رهگذر همواره تلاش کرده‌اند، ایران را به عنوان تهدیدی علیه کشورهای منطقه و به ویژه کشورهای عربی جلوه دهند. به همین دلیل است که در این راهبرد شوم، با تبلیغات فراوان حمله به تأسیسات نفتی سعودی یعنی آرامکو را به تهران نسبت داده و می‌دهند؛ حال آنکه تصاویر ماهواره‌ای گویای این واقعیت است که تهران در حمله مذکور دست نداشته است.
در همین حال، مزدورانِ محور غربی ـ عربی مدعی هستند که تهران بخشی از مشکل و نه راه حل در منطقه است. آن‌ها این ادعا را مطرح می‌کنند که طرح صلح موسوم به ائتلاف امید که اخیرا از سوی جمهوری اسلامی مطرح شده است چیزی بیش از یک ادعا برای معرفی کردن خود به عنوان منادی صلح نیست! این ادعاهای متناقض از سوی بیگانگان درحالی است که آن‌ها خود از حضور رژیم صهیونیستی ـ که بزرگترین تهدید برای منطقه و جهان است ـ در منطقه خلیج فارس برای برقراری امنیت این منطقه حمایت می‌کنند!
در هر صورت، آنچه که واضح به نظر می‌رسد این است که سلسله ادعاهای واهی علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی بیگانگان و مزدوران آن‌ها در رسانههای مختلف با هدف تأثیرگذاری بر افکار عمومی به منظور ممانعت از پی بردن آن‌ها به ماهیت واقعی انقلاب اسلامی است؛ هدفی که البته تاکنون محقق نشده و در آینده نیز افق روشنی در پیش ندارد.
